Podatek liniowy

Podatek liniowy to podatek dla bogatych. I nie mam tu na myśli tylko faktu, iż stopa procentowa jest o jeden punkt procentowy (19%) wyższa od opodatkowania według skali (18,32%). Chodzi również o to, że podatek 19% jest korzystny jedynie dla tych podatników, których dochód roczny przekracza 85528 zł. W takim przypadku, gdyby pozostali przy opodatkowani według skali, to musieliby zapłacić podatek 32% - od nadwyżki ponad tę kwotę.

Jak wynika z powyższego – podatek liniowy nie będzie dla Ciebie korzystny, jeśli przewidujesz, że zysk z działalności gospodarczej wyniesie mniej niż 85528 zł. Pamiętaj jednak, że jeżeli chcesz płacić podatek liniowy, musisz zdecydować o tym do 20 stycznia danego roku podatkowego i złożyć odpowiednie oświadczenie. Wynikiem złożonego oświadczenia będzie płacenie w kolejnych latach podatku liniowego aż do roku, w którym złożysz kolejne oświadczenie – tym razem o zaprzestaniu opodatkowania w tej formie.
 

W sytuacji, kiedy dopiero rozpoczynasz działalność, o wyborze sposobu opodatkowania musisz poinformować naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej jeden dzień przed  rozpoczęciem tej działalności lub – jeżeli nastąpi to wcześniej – w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Oświadczenie musi być złożone w formie pisemnej, niezależnie do formularza EDG-1, który musi być złożony w urzędzie miasta. W tym przypadku oświadczenie musi mieć formę oświadczenia woli przedsiębiorcy. Oznacza to, że należy w nim napisać kto, kiedy i na co się decyduje.

Jest jeszcze jedna ważna rzecz, o której niewolno pamiętać – rozliczanie kosztów. Ponieważ podatek liniowy to podatek od dochodu, możliwe jest ustalenie reguły, że im wyższe koszty, tym mniejszy dochód – a to z kolei utrudnia przekroczenie kwoty 85.528 zł, a co za tym idzie – zmniejsza się szansa, że podatek liniowy będzie korzystny.

 

Jednym z zawodów, których wykonywanie wyklucza płacenie podatku liniowego, jest zawód menedżera. Pracują oni bowiem na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich oraz umów o podobnym charakterze – są to zatem umowy zawierane przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku takich umów są rozliczane jako przychody ze źródła działalności wykonywanej osobiście.

Niektórzy z podatników próbują ominąć ten przepis – rozliczają dochody z zarządzania i opodatkowują je liniowo jako działalność prowadzoną w spółce jawnej lub komandytowej. Jednak rozwiązanie to jest nie do zaakceptowania dla urzędów skarbowych, których nie interesuje, w jakiej formie prawnej jest wykonywana działalność (por. np. Indywidualna interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 maja 2008 r., sygn. akt IPPB1/415-218/08-2/PJ lub wyrok NSA z 26 kwietnia 2010 r., sygn. akt II FPS 10/09). Mimo to, nierozwiązane pozostają wątpliwości co do rozliczeń podatkowych menedżerów.

 

Kolejnym czynnikiem utrudniającym płacenie podatku liniowego jest rodzina. Dzieje się tak dlatego, że podatnik wybrawszy tę formę rozliczenia, nie może korzystać z żadnych ulg i odliczeń przeznaczonych dla innych podatników – oprócz jednej. Wyjątkiem są tutaj – oczywiście oprócz składek ubezpieczeniowych – ulga abolicyjna.

Jeżeli więc podatnik wybiera jako formę rozliczenia podatek liniowy, to musi mieć świadomość faktu, że uniemożliwi mu to rozliczenie się wspólnie z małżonkiem. A ponieważ to ograniczenie ma zastosowanie i do dochodów z własnej działalności gospodarczej i do innych dochodów, podatnik będący np. zatrudniony na umowę o pracę i w tym samym czasie prowadzący własną działalność, będzie musiał złożyć dwa roczne zeznania podatkowe.

Problemem jest w przypadku podatku liniowego uzyskanie ulgi rodzinnej. Według jego zasad ci z podatników, którzy mają kilkoro dzieci, powinni wykazać odliczenie w całości u małżonka albo – w przypadku, gdy małżonek nie uzyskuje przychodów – zrezygnować z ulgi na rzecz podatku liniowego lub z podatku liniowego na rzecz ulgi.

 

Złożone przez podatnika oświadczenie o rozliczaniu podatku liniowego ma zastosowanie do całej działalności podatnika. Mówiąc inaczej – osoba, która wybrała podatek liniowy, nie ma możliwości rozliczania części działalności gospodarczej na zasadach ogólnych. Istnieją jednak wyjątki od tej zasady. Są to: rozliczanie się ryczałtowo, podatkiem tonażowym lub kartą podatkową. Wynika z tego, że osoba prowadząca własną działalność i działalność w spółce osobowej nie może rozliczać się równocześnie liniowo i na zasadach ogólnych lub odwrotnie. Możliwe jest jednak dokonanie rozróżnienia: dochody z prywatnej działalności opodatkowane będą ryczałtem, a dochody ze spółki osobowej – liniowo (lub odwrotnie).

Istnieje również możliwość, aby w jednej spółce osobowej część wspólników wybrała opodatkowanie liniowe, a część – według skali. Sytuacja skomplikuje się jednak w momencie, kiedy któryś ze wspólników zacznie rozliczać się ryczałtowo. W takim przypadku wszyscy wspólnicy będą musieli opodatkować się ryczałtem.

 

Kolejną trudnością w rozliczaniu podatków możemy napotkać, kiedy wykonujemy działalność gospodarczą, a poza tym działamy również w oparciu o umowę o pracę. Na przykład podatnik prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą bądź ma prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej. Pracownik uzyskał dochody ze świadczenia na rzecz byłego lub aktualnego pracodawcy usług, które odpowiadają czynnościom wykonywanym przez tego podatnika lub co najmniej jednego z jego wspólników w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy. W takim przypadku podatnik ten utraci w roku podatkowym prawo do opodatkowania liniowego, a ponadto ma obowiązek wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej oraz odsetek za zwłokę od zaległości w opłacaniu tych zaliczek.

W opisanej sytuacji możliwe jest, że podatnik mimo zmiany formy opodatkowania opłacał wyższą kwotę zaliczek niż przy zastosowaniu skali podatkowej. Jeżeli tak było zaległość podatkowa nie powstaje i nie jest on zobowiązany do zapłacenia odsetek za zwłokę.