Kodeks cywilny reguluje kwestie zawierania wielu umów, między innymi umowy komisu. Na czym ona polega i jakie są obowiązki stron umowy komisu?
Umowa komisu polega na wzięciu przez komisanta - właściciela komisu rzeczy, celem jej sprzedaży od komitenta.
Podstawowe cechy umowy komisu
W art. 765-773 Kodeksu cywilnego ustawodawca dokładnie wskazał, czym jest umowa komisu i jaki ma ona charakter. Należy wskazać, że poprzez zawarcie tego typu umowy przyjmujący zlecenie, tj. komisant zobowiązuje się za wynagrodzeniem w postaci prowizji, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.
Najważniejszą cechą umów komisu pozostaje to, że komisant prowadzi komis i nie kupuje rzeczy, jakie się w nim znajdują, a jedynie bierze je na przechowanie z możliwością odsprzedaży osobie trzeciej. Na podstawie umowy komisu dochodzi do przekazania danej rzeczy właścicielowi komisu. Umowa komisu ma prowadzić do tego samego celu - sprzedania rzeczy, na czym zarabiają obie strony - komitent i komisant.
Osoba prowadząca komis dokłada wszelkich starań do tego, aby jak najlepiej zaprezentować potencjalnym kupującym rzecz wziętą w komis. Jeśli ją sprzeda, otrzyma wynagrodzenie prowizyjne za dokonanie sprzedaży.
Własność przedmiotu komisu
Oddawana w komis rzecz pozostaje własnością komitenta, ale powierzana jest komisantowi. Przekazywana jest ona w komis, a w umowie jej właściciel oświadcza, że jest ona jego własnością. Nie można automatycznie oddać w komis czegokolwiek, do czego nie ma się prawa własności.
Komisant przyjmuje w komis rzecz i zobowiązuje się do jej przechowywania. To on też jest odpowiedzialny za to, aby nie uległa ona uszkodzeniu czy nie została utracona. Można jedynie w umowie komisu zaznaczyć, że komisant ma ubezpieczyć oddane mu w komis rzeczy od ryzyka uszkodzeń lub kradzieży.
Cena rzeczy - ważny element umowy komisu
W umowie komisowej można zastrzec wytyczne dotyczące ustalania ceny sprzedaży danej rzeczy. Komisant może nie mieć możliwości podwyższania ceny określonej przez komitenta dla danej rzeczy. Cena też może być ustalona na podstawie wartości procentowej oraz podana może być cena minimalna, której nie można obniżyć.
W przypadku, gdy rzecz oddana w komis zostanie sprzedana po cenie wyższej niż określona pierwotnie przez właściciela, całość należy się komisantowi, nie zaś prowadzącemu komis. Art. 767 Kodeksu cywilnego stanowi bowiem, że jeśli komisant zawarł umowę na warunkach korzystniejszych od warunków oznaczonych przez komitenta, uzyskana korzyść należy się komitentowi.
Właściciel komisu zarabia zaś na prowizji należnej za sprzedaż rzeczy. Zwykle jest ona określana jako wartość procentowa, dlatego zależy od ceny sprzedanego towaru.
AUTOR ARTYKUŁU